Baza wiedzy

Wybór ścieżki zawodowej to zawsze trudna decyzja, a ostateczny wybór jest wypadkową uzdolnień, predyspozycji i pracy włożonej w doskonalenie umiejętności. W przypadku niektórych zawodów można wyodrębnić kolejne etapy kształcenia i zdobywania praktyki, przy niektórych ścieżki do sukcesu są bardziej kręte. A co trzeba zrobić, żeby zostać tłumaczem?   W tym artykule przyjrzymy się bliżej zagadnieniom związanym z wykształceniem, nabywaniem doświadczenia i poszukiwaniem pracy w roli tłumacza. Odkryjemy zalety i wady pracy freelancera oraz sprawdzimy, jak znaleźć swoją specjalizację. Gdzie powinniśmy zacząć?   Jakie studia trzeba skończyć, żeby zostać tłumaczem? Naturalną odpowiedzią wydają się studia filologiczne. Niewątpliwie tak jest – filologia pozwala zdobyć rozległą wiedzę nie tylko o języku, jego historii oraz mechanizmach działania, ale także poznać szeroki kontekst kulturowy, polityczny i socjologiczny. Dzięki temu komponentowi możemy być pewni, że nie zaskoczą nas żadne nawiązania do lokalnych zjawisk. Czy dyplom potwierdzający ukończenie studiów językowych jest jednak niezbędny, by podjąć pracę tłumacza?   Nie, czego doskonałym odzwierciedleniem są wymagania dla kandydatów na urząd tłumacza przysięgłego. Potrzebne jest co prawda wyższe wykształcenie, ale nie musi być związane z językami obcymi. W przypadku tłumaczeń dodatkowe studia są za to ogromną wartością dodaną: pozwalają łatwiej znaleźć swoją niszę i wyspecjalizować się w określonym rodzaju przekładu.   Dodajmy jednak, że studia filologiczne pozwalają na znacznie bardziej świadome używanie języka, a co za tym idzie – przygotowanie tekstu, który będzie bardziej przyjazny dla odbiorcy.   Specjalizacja – jak odkryć swoje mocne strony w tłumaczeniach? Najlepiej przez praktykę! Warto przygotować kilka próbnych tłumaczeń, wybierając teksty o zróżnicowanej tematyce. Co sprawdzi się najlepiej? Opublikowane w Internecie zredagowane dokumenty o charakterze prawnym, artykuł o tematyce medycznej, tekst techniczny, fragment literatury pięknej i tekst marketingowy (mogą to być np. treści przeznaczone do publikacji w mediach społecznościowych) pozwolą znaleźć ten obszar, w którym czujemy się najlepiej.   Często zazębia się on z naszymi zainteresowaniami i uzdolnieniami; łatwiej przychodzi nam tłumaczenie tekstów, które są dla nas intrygujące i dają szansę rozwoju. Przydatna jest także szeroka wiedza ogólna, dlatego najlepszym przyjacielem tłumacza są książki…

Z pewnością każdy z nas spogląda na rok 2020 przez pryzmat jednego wydarzenia, które sparaliżowało cały świat – pandemii COVID-19. Przez kilka miesięcy na niebie nie było widać ani jednego samolotu, drogi byłe puste, a na zwykle hałaśliwych ulicach światowych metropolii panowała cisza.   Skoro w niektórych krajach nie można było nawet przekraczać granicy gminy, kto mógł myśleć o wyjeździe za granicę w ramach programu Erasmus+? Wydawało się to absolutnie niemożliwe, a jednak wiele odważnych studentów i studentek podążyło za swoim marzeniem i rozpoczęło tę piękną przygodę. Ale jak to wygląda w praktyce? Wszystko dzięki technologii Jak wszyscy dobrze wiemy, pandemia COVID-19 zatrzymała cały świat. Chociaż nigdy nawet nie przewidywaliśmy, że coś takiego może się wydarzyć, dzięki osiągnięciom technologii udało się nam funkcjonować w miarę „normalnie”. Właśnie dzięki technologii tysiące studentów w wielu krajach mogły kontynuować naukę, a jeszcze więcej osób miało możliwość pracy zdalnej. Również program Erasmus nie pozwolił, aby pandemia zniweczyła marzenia wielu studentów!   Erasmus (co jest akronimem European Community Action Scheme for the Mobility of University Students) to program wymiany studenckiej Unii Europejskiej zainicjowany w 1987 roku. Erasmus pozwala studentom uczyć się przez okres od 3 miesięcy do roku na zagranicznym uniwersytecie. Korzystając natomiast z mniej znanego programu Erasmus+ Traineeship, można odbyć praktyki zawodowe w jednym z krajów, które biorą w nim udział. W takim przypadku pobyt trwa od dwóch miesięcy do roku. Jak wygląda Erasmus w czasach zarazy? Mimo że w zależności od uczelni zmieniają się regulaminy i wytyczne, ogólne procedury dotyczące organizacji wymian studenckich w czasach pandemii pozostają podobne. W przypadku pogorszenia się sytuacji epidemicznej studenci przebywający na wymianie mieli możliwość kontynuowania studiów zdalnie, przebywając wciąż za granicą, lub powrót do domu i dalsze uczęszczanie na zajęcia w trybie zdalnym. W ramach Erasmus+ Traineeship studenci mieli do wyboru trzy warianty odbywania praktyk – na miejscu, blended (w trybie mieszanym) albo online. W pierwszym przypadku wszystko odbywa się podobnie jak przed pandemią, czyli student wyjeżdża za granicę. Opcja blended pozwala rozpocząć praktykę za granicą, a…