Baza wiedzy

Na przestrzeni lat stały się nieodłączną częścią języka i towarzyszą nam każdego dnia – czy tego chcemy, czy nie. Choć często spoglądamy się na nie z niechęcią, traktujemy jako zagrożenie dla istniejących słów, w wielu przypadkach zapożyczenia z języka angielskiego wyjątkowo trafnie opisują pewne zjawiska i trudno wyobrazić sobie codzienność bez takich słów jak biznes i komputer, kuchenne zapasy bez keczupu, a damską garderobę bez kardiganu.   Przykłady zapożyczeń z angielskiego można mnożyć, ale dla większości z nas pozostają niewidoczne; udało im się tak doskonale wtopić w codzienność, że ich pochodzenie nierzadko jest dla nas zaskoczeniem. Warto wspomnieć, że równie często mamy do czynienia z kalkami językowymi, czyli efektami błędnych tłumaczeń – które przyjmują się równie dobrze, czego doskonałym przykładem jest wszechobecny kontent. Zapożyczenia z języka angielskiego we współczesnej polszczyźnie Zapożyczenia to szeroki wachlarz słów i fraz, które przywędrowały do polskiego z języków obcych. Część z nich zachowuje oryginalną pisownię, inne zostają spolszczone, różnią się też zasady dotyczące odmiany tych wyjątkowych słów przez przypadki. Łączy je jedno: kiedy już rozgoszczą się na dobre w codziennej komunikacji, nie sposób się ich pozbyć. Pewne obszary są bardziej podatne na ich występowanie; zdecydowanie należą do nich branże związane z IT, gdzie tempo narzucają międzynarodowe korporacje i dynamiczny rozwój technologii, za którym często z trudem nadąża język. To właśnie tam królują calle, targety i deadline; trudno o równie zwięzłe, trafne i bezpośrednie odpowiedniki, które w szybkim czasie przyjęłyby się szeroko w firmach. Kulturalna polszczyzna i wpływy obcych języków Równie podatnym gruntem jest kultura i sztuka, w której niemal wszystko – od hobby, którym może być układanie puzzli, po relaks przy kolejnym sezonie ulubionego serialu lingwistycznie opiera się na słowach zaczerpniętych z innego języka. Szczególnie ciekawym obszarem jest branża filmowa, w której nietrudno o pomyłkę: reżyserzy mogą kręcić obrazy, wiele mówi się o kinematografii zamiast – prawidłowo – o zdjęciach, a media rozpisują się o najnowszych produkcjach filmowych. Nazwy części filmowych gatunków nie doczekały się swoich polskich odpowiedników, ale podobny trend pojawia się obecnie w…

Dużo słyszy się, że bez zaawansowanej znajomości gramatyki i słownictwa, a także bez idealnej wymowy, nie ma w ogóle sensu odzywać się po francusku, bo na pewno spotka się to z dezaprobatą rozmówcy.   Panuje także stereotyp, że Francuzi nie przepadają za obcokrajowcami próbującymi mówić w języku Moliera, a wszelkie tego typu starania uważają za śmieszne. Czy tak rzeczywiście jest? Jak długo trzeba uczyć się francuskiego, żeby móc swobodnie zamówić café w towarzystwie croissant? A co z bardziej dogłębną znajomością języka? Zadajmy więc sobie następujące pytanie: czy język francuski jest trudny?   Debiutantom dla kurażu Zacznijmy od łatwiejszych aspektów języka francuskiego. Przede wszystkim pamiętajmy, że rozpoczynając naukę, możemy od razu zacząć przyswajać słówka, korzystając ze wspólnego dla naszych języków alfabetu łacińskiego. Również większość konstrukcji pokrywa się z naszymi: takie same składowe i szyk zdania (podmiot, orzeczenie, dopełnienie), stawianie pytań przez odpowiednią intonację lub przez dodanie partykuły „czy” na początku zdania itp. Oprócz tego sprawę zdecydowanie ułatwia nam powszechność języka zakochanych. Tyczy się to nie tylko dostępności lektorów czy materiałów do nauki, ale przede wszystkim pakietu francuskich słów już nam znanych – z piosenek, gastronomii czy szeroko pojętej kultury. C’est la vie i do przodu! Czy język francuski jest trudny? Nie, kiedy okazuje się, że część słów już znamy, a nawet sami ich używamy, bo stały się one zapożyczeniami w języku polskim. Przyjrzyjmy się kilku przykładom: cydr (le cidre), farsz (la farce), marynata (la marinade), dewolaj (de volaille, dosłownie: „z drobiu”) czy szampan (champagne). Świadomie bądź nie, wplatamy w nasze wypowiedzi także wiele innych francuskich sformułowań: en face, à propos, déjà vu, crème de la crème, rendez-vous czy vis-à-vis. Reguły prêt-à-porter Wątpliwości co do tego, czy francuski jest trudny, nie wzięły się jednak znikąd. Pomimo tego, że używamy w nim znanych nam liter, to wymowa układanych z nich słów często jest już dla nas zupełnie obca. W języku francuskim królują samogłoski. Często tworzone przez nie dźwięki są do siebie bardzo podobne, a potrafią diametralnie zmienić znaczenie słowa. Dodatkowo panuje słuszne przekonanie o…