Baza wiedzy

To właśnie one pozwoliły, by natchniona księga żydów i chrześcijan służyła jako baza ich religii i wiary przez pokolenia.   Krytykowane od zawsze. Wytykano im nieścisłości i zmiany znaczenia zależne od czasu powstania, obowiązujących norm kulturowych, a także sposobu pracy i intencji tłumacza. Dziś na szczęście patrzymy na tłumaczenia Biblii zupełnie inaczej – ich zasługi są przecież nie do przecenienia. To dzięki przekładom Pismo Święte dotarło w różne zakątki świata, a jego sens jest zrozumiały dla odbiorców. Oryginalne języki biblijne Języki, w których została spisana Biblia, są oczywiście silnie związane z miejscem, czasem i kulturą powstawania Pisma Świętego. Podstawowy i jednocześnie bardzo szczególny, najmocniej łączący się z historią narodu wybranego język to hebrajski. Czytanie Starego Testamentu w oryginale pozwala na prześledzenie rozwoju języka hebrajskiego, zobaczenie jego siły ekspresji, bogactwa możliwości obrazowania. Za język Biblii uważany jest również aramejski, powszechnie używany w czasach Jezusa – jego elementy można zaobserwować w różnych księgach Starego i Nowego Testamentu. Nowy Testament oraz kilka nowszych ksiąg Starego spisano natomiast w języku greckim. Najstarsze tłumaczenia Pisma Świętego Najstarsze tłumaczenie Biblii, a raczej jej fragmentu, to Pięcioksiąg Samarytański z ok. IV wieku p.n.e. Pięć pierwszych ksiąg biblijnych przełożono, a raczej poddano transliteracji na alfabet samarytański, który rozwinął się ze starohebrajskiego i był używany przez mieszkańców Samarii. Kilka wieków później dokonano tłumaczenia hebrajskich ksiąg starotestamentowych na aramejski – tak powstały targumy aramejskie, będące niekiedy dość swobodną parafrazą oryginału. Biblia w kulturze europejskiej Chrześcijaństwo i jego święta księga przybyły do Europy za pośrednictwem kultury greckiej. W pierwszych wiekach naszej ery wiernym służyło zatem przede wszystkim greckie tłumaczenie Starego Testamentu z III/II wieku p.n.e., dokonane podobno przez 72 autorów (stąd nazwa Septuaginta). Szybko pojawiły się także przekłady na łacinę, oficjalny język Imperium Rzymskiego, który w zachodniej części cesarstwa zaczął wypierać grekę ok. II wieku. Na przełomie III i IV wieku powstaje tłumaczenie na łacinę – Wulgata. To ona ukształtuje kulturę średniowiecznej Europy i nie tylko. Jej autor, Święty Hieronim, bazował zarówno na oryginałach hebrajskich, jak i na wersjach greckich i…

Jeden z najważniejszych symboli francuskiej stolicy miał zniknąć ze swojego pierwotnego miejsca po zaledwie dwóch dekadach. Dzięki staraniom jej projektanta Wieża Eiffla do dziś cieszy jednak oko paryżan i jest celem wypraw turystów z całego świata. Nawet fakt, że wjazd na wieżę wymaga zakupu biletu i odstania swojego w długiej kolejce, nie zniechęca podróżujących, którzy w liczbie przeszło sześciu milionów każdego roku podziwiają z platform widokowych panoramę miasta. Symbol wystawy światowej 1889 Pierwotnie wieża została skonstruowana z myślą o tym, że stanie się symbolem paryskiej wystawy światowej w 1889 roku. W chwili jej wznoszenia zakładano, że będzie stała w tym miejscu przez dwadzieścia lat, po czym zniknie z krajobrazu francuskiej stolicy – co z pewnością uszczęśliwiłoby osoby, które od samego początku bojkotowały pomysł jej zbudowania. Wśród przeciwników znalazł się choćby Charles Garnier, architekt odpowiedzialny za projekt paryskiej opery. Przetrwanie zapewniły wieży… nowe technologie – okazała się doskonałym miejscem do zamontowania anten radiowych. W późniejszych latach przyszło jej przetrwać bliskie spotkanie z piorunem, groźbę rozebrania w czasach wojennych oraz zniszczenia wywołane przez korozję niszczącą żelazną konstrukcję. Żelazna konstrukcja na 80 pięter Wybór materiału również był nieprzypadkowy – podkreślał on zalety architektoniczne żelaza, które powszechnie uważano za niezwykle prosty materiał budowlany. Na przestrzeni wieków wysokość wieży zmieniała się w związku z montażem różnej wysokości iglic, a współcześnie wynosi około 325 metrów, co można porównać do budynku o wysokości 81 pięter. Parametr ten zmienia się także w zależności od pogody, a różnice mogą sięgać nawet 18 centymetrów. Wiatr powoduje, że konstrukcja odchyla się nawet na 6-7 centymetrów. Od protestów do uwielbienia Współcześnie trudno znaleźć turystów, którzy poczują się rozczarowani czy to samą wieżą Eiffla, czy też widokiem z jednej z platform. Kiedyś budząca emocje tak skrajne, że pod nią („w jedynym miejscu, z którego jej nie widać”) organizowano nawet protesty. Jej historia jest niezwyczajna, tak jak niezwykła jest Wieża Eiffla – aby ją bliżej poznać, można zapoznać się z powstałymi na jej temat opracowaniami naukowymi. Część materiałów dostępnych jest w językach polskim i…