Baza wiedzy

Kiedyś wydawały się nieformalne, mało poważne, a w dobrym tonie było prowadzenie biznesowej korespondencji tylko za pośrednictwem klasycznej poczty. W ciągu kilkunastu lat przeszliśmy jednak od okazjonalnego wymieniania maili do podtrzymywania większości kontaktów właśnie za pośrednictwem poczty elektronicznej. Maile zdominowały naszą komunikację zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej, a skrzynkę w sieci sprawdzamy zdecydowanie częściej niż tę przed domem, za pośrednictwem której i tak najczęściej komunikują się z nami okoliczne restauracje i dostawcy mediów.   Pozornie wydaje się, że pisanie maili nie ma przed nami żadnych tajemnic. Jak jednak boleśnie przypomniała nam sytuacja z rozpoczynaniem maili od owianego złą sławą „witam”, nawet pozornie oczywiste sprawy mogą być problematyczne. Dzisiaj pora na krótki kurs z netykiety: jak pisać maile, żeby zwięźle i efektywnie się ze sobą porozumieć?   Krótko i na temat: jak przekazać maksimum treści? Dobry mail nie zaczyna się wcale dopiero od właściwego powitania! To oczywiście bardzo ważny element wiadomości, ale jeszcze wcześniej powinniśmy pamiętać o kilku kwestiach:   – Odpowiednia grupa odbiorców. Najczęstszym błędem jest wysyłanie wiadomości do wielu osób i niekorzystanie z funkcji UDW, co jest szczególnie dotkliwe wtedy, gdy wszyscy odbiorcy nie powinni mieć dostępu do adresów mailowych pozostałych osób. Powinniśmy też dwa razy zastanowić się przed kliknięciem przycisku „odpowiedz wszystkim” – czy naprawdę wszyscy, do których skierowano ten e-mail, będą zainteresowani kontynuacją naszej rozmowy?   – Zwięzły temat. Nie rozpisujmy się i postarajmy się zawrzeć w tym krótkim haśle możliwie jak najwięcej informacji, które pozwolą odbiorcy nadać mailom właściwy priorytet. „Zmiana daty szkolenia”, „Sugestie do prezentacji” czy „Pytania do planu konferencji” zdecydowanie usprawnią poranny przegląd skrzynki.   – Jeśli chcemy uniknąć przypadkowego wysłania wiadomości przed jej ostatecznym przygotowaniem, zostawmy pole adresu puste. Uzupełnijmy je tuż przed wysłaniem, tym samym unikając przypadkowej wysyłki niedokończonej wiadomości.   Jak zacząć i zakończyć maila? Oto temat, który rozpoczął jedną z najbardziej emocjonujących dyskusji na temat internetowego savoir-vivre’u. W dużym stopniu sposób, w jaki rozpoczniemy i zakończymy wiadomość, będzie uzależniony od naszej wiedzy na temat odbiorcy. Im bliższe nasze…

Kraj matrioszek to nie tylko sroga zima, kontrowersyjna polityka i wszechobecne kontrasty społeczne, ale też niezwykle różnorodna flora i fauna, historyczne miasta oraz pasjonująca kultura, wywodząca się z mieszanki mniejszości narodowych zamieszkujących państwo leżące na dwóch kontynentach.   Rosjanie, chociaż są bardzo otwartymi ludźmi, niechętnie mówią po angielsku. Jeśli planujemy podróż w te strony albo chcielibyśmy nawiązać współpracę z rosyjskimi kontrahentami, warto znać podstawy rosyjskiego, który wielu osobom jawi się jako nieprzydatny, a przede wszystkim trudny do opanowania na tle popularnych języków zachodnich. Sprawdźmy, ile prawdy zawiera ten stereotyp – czy język naszych wschodnich sąsiadów naprawdę jest trudny?     Cyrylica – obcy alfabet Pierwszą, naturalną przeszkodą, którą napotykamy podczas nauki języka rosyjskiego, jest nieznany nam alfabet. Cyrylica składa się z 7 liter łacińskich, 9 liter greckich, 15 liter rosyjskich oraz znaku miękkiego i twardego. Polakom uczącym się rosyjskiego kłopot sprawia szczególnie odmienny sposób czytania tych samych liter. Przykładowo polskie „y” po rosyjsku wymawiane jest jako „u”, natomiast polskie „p” – jako „r”. Sporym utrudnieniem dla początkujących są również dość znaczne różnice w zapisie cyrylicy drukowanej oraz pisanej, dlatego warto uczyć się obydwu wariantów od samego początku. Konieczność zapamiętania tak wielu nowych informacji sprawia, że cyrylica może wydawać się przeszkodzą nie do przeskoczenia. Nic bardziej mylnego! Nauczenie się jej od podstaw zajmuje relatywnie mało czasu przy regularnej nauce. Nie jest tajemnicą, że codzienne praktykowanie języka obcego pozwala na utrwalenie jego reguł. Solidnie przyswojone zasady rosyjskiego alfabetu zostaną z nami na zawsze.   Rosyjska fonetyka, czyli problem z akcentem i intonacją Kiedy już opanujemy rosyjski alfabet, czeka nas kolejna trudność w poprawnej wymowie: niepokorny wschodni akcent. W polszczyźnie akcent jest stały i zazwyczaj pada na przedostatnią sylabę, a sama intonacja nie ma większego znaczenia w zrozumieniu komunikatu. W języku rosyjskim akcent jest ruchomy i zmienia się w zależności od osoby, przypadku czy liczby. Samogłoski pod akcentem artykułuje się dłużej i wyraźniej. Problematyczną kwestią na początku wydaje się szczególnie tzw. akanie, czyli wymowa nieakcentowanego „o” jako samogłoski zbliżonej do „a”, np.: молоко…