Baza wiedzy

Bezsprzecznie ogromną popularność Norwegii, jak i samemu językowi norweskiemu, przyniósł serial SKAM, który dzięki swojej prostocie i autentyczności okazał się światowym fenomenem. Historie licealnej paczki przyjaciół z Oslo przyciągnęły przed ekrany miliony widzów, nie tylko ze Skandynawii czy Europy, ale z całego świata. To właśnie dzięki niemu coraz więcej młodych osób, śledząc losy charyzmatycznych bohaterów, zaczęło zastanawiać się, czy norweski jest trudny.   Pomimo że Norwegia jest krajem większym od Polski, językiem norweskim posługuje się zaledwie około 5 milionów ludzi. Język ten należy do grupy języków germańskich, co powoduje, że niekiedy możemy napotkać w nim słówka brzmiące znajomo, które wywodzą się najczęściej z języka niemieckiego. Ale czy to znaczy, że norweski jest fonetycznym bliźniakiem niemieckiego? Nic bardziej mylnego, niech was nie zmylą pojedyncze niemiecko brzmiące słowa: norweski może poszczycić się oryginalną melodyjnością i śpiewnością języka, niezwykle trudną do nauczenia, szczególnie dla obcokrajowca, którego język należy do innej rodziny językowej. A zatem, czy to jedyna trudność, z którą przyjdzie nam się zmierzyć podczas nauki norweskiego?   Norweski – fonetyka i dialekty Pierwszą rzeczą, którą odkrywamy, zagłębiając się w ten język, jest brak jednego, tego „właściwego” norweskiego. Nie istnieją konkretnie sprecyzowane standardy wymowy; zamiast tego w użyciu jest ponad 400 różnych dialektów. Z czego wynika tak duże zróżnicowanie języka norweskiego? Odpowiedź jest prosta – z ukształtowania terenu oraz historii. Norwegia jest krajem górzystym, co w przeszłości bardzo utrudniało ludziom przemieszczanie się, w wyniku czego w większości norweskich wiosek wykształciły się przeróżne dialekty, niektóre bardziej przypominające duński, a inne szwedzki. Oficjalnie są przyjęte dwie główne odmiany języka pisanego – Bokmål, używany przez około 90% Norwegów, oraz Nynorsk, używany głównie w zachodniej Norwegii. Zanim jednak, po tym co przeczytaliście, odpowiecie sobie twierdząco na pytanie, czy norweski jest trudny, dajcie sobie czas i nie zrażajcie się tą różnorodnością. Bądźcie otwarci, bo norweski jeszcze na pewno nie raz was zaskoczy! Czasami nawet sami Norwedzy mają problemy ze zrozumieniem swoich rodaków.   W czym tkwi problem? Słówko Jeg (po polsku ja) będzie wyglądało tak w Bokmålu, ale…

Kiedyś wydawały się nieformalne, mało poważne, a w dobrym tonie było prowadzenie biznesowej korespondencji tylko za pośrednictwem klasycznej poczty. W ciągu kilkunastu lat przeszliśmy jednak od okazjonalnego wymieniania maili do podtrzymywania większości kontaktów właśnie za pośrednictwem poczty elektronicznej. Maile zdominowały naszą komunikację zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej, a skrzynkę w sieci sprawdzamy zdecydowanie częściej niż tę przed domem, za pośrednictwem której i tak najczęściej komunikują się z nami okoliczne restauracje i dostawcy mediów.   Pozornie wydaje się, że pisanie maili nie ma przed nami żadnych tajemnic. Jak jednak boleśnie przypomniała nam sytuacja z rozpoczynaniem maili od owianego złą sławą „witam”, nawet pozornie oczywiste sprawy mogą być problematyczne. Dzisiaj pora na krótki kurs z netykiety: jak pisać maile, żeby zwięźle i efektywnie się ze sobą porozumieć?   Krótko i na temat: jak przekazać maksimum treści? Dobry mail nie zaczyna się wcale dopiero od właściwego powitania! To oczywiście bardzo ważny element wiadomości, ale jeszcze wcześniej powinniśmy pamiętać o kilku kwestiach:   – Odpowiednia grupa odbiorców. Najczęstszym błędem jest wysyłanie wiadomości do wielu osób i niekorzystanie z funkcji UDW, co jest szczególnie dotkliwe wtedy, gdy wszyscy odbiorcy nie powinni mieć dostępu do adresów mailowych pozostałych osób. Powinniśmy też dwa razy zastanowić się przed kliknięciem przycisku „odpowiedz wszystkim” – czy naprawdę wszyscy, do których skierowano ten e-mail, będą zainteresowani kontynuacją naszej rozmowy?   – Zwięzły temat. Nie rozpisujmy się i postarajmy się zawrzeć w tym krótkim haśle możliwie jak najwięcej informacji, które pozwolą odbiorcy nadać mailom właściwy priorytet. „Zmiana daty szkolenia”, „Sugestie do prezentacji” czy „Pytania do planu konferencji” zdecydowanie usprawnią poranny przegląd skrzynki.   – Jeśli chcemy uniknąć przypadkowego wysłania wiadomości przed jej ostatecznym przygotowaniem, zostawmy pole adresu puste. Uzupełnijmy je tuż przed wysłaniem, tym samym unikając przypadkowej wysyłki niedokończonej wiadomości.   Jak zacząć i zakończyć maila? Oto temat, który rozpoczął jedną z najbardziej emocjonujących dyskusji na temat internetowego savoir-vivre’u. W dużym stopniu sposób, w jaki rozpoczniemy i zakończymy wiadomość, będzie uzależniony od naszej wiedzy na temat odbiorcy. Im bliższe nasze…